Τι είναι η αρθρίτιδα ισχίου;

Η αρθρίτιδα ισχίου είναι μια πάθηση με χαρακτηριστικές εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρικές επιφάνειες του ισχίου και συνυπάρχουσα φλεγμονή της περιοχής.
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δραστηριότητες οι οποίες ασκούσαν συμπιεστικά φορτία για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην άρθρωση του ισχίου.
Σε ένα φυσιολογικό ισχίο (βλέπε ανατομία ισχίου) οι αρθρικές επιφάνειες είναι λείες και υπάρχει αρκετός χόνδρος ανάμεσα στα οστά ο οποίος επιτρέπει την ομαλή απόσβεση των κραδασμών. Όταν το ισχίο τραυματιστεί είτε από άμεση κάκωση είτε από υπέρχρηση εμφανίζονται εκφυλιστικές αλλοιώσεις και φθορά στους αρθρικούς χόνδρους και έτσι μειώνεται η ικανότητα του ισχίου να απορροφά τους κραδασμούς. Όταν η κατάσταση αυτή προοδεύει ο αρθρικός χόνδρος παύει να είναι ομαλός και λείος και έχουμε επαφή των οστών και δημιουργία οστεοφύτων. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αρθρίτιδα ισχίου.
Συνήθως κάνει την εμφάνιση της σε ηλικίες άνω των 50 ετών και πιο συχνά σε ασθενείς με ιστορικό τραυματισμού του ισχίου ή σε υπέρβαρους.

Συμπτώματα της αρθρίτιδας του ισχίου

Οι ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου βιώνουν συμπτώματα τα οποία επιδεινώνονται σταδιακά στην πάροδο του χρόνου. Σε ήπιες περιπτώσεις αρθρίτιδας ισχίου υπάρχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Όσο εξελίσσεται η πάθηση εμφανίζεται πόνος σε δραστηριότητες οι οποίες φορτίζουν την άρθρωση, καθώς και δυσκαμψία. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται στην ξεκούραση ή νωρίς το πρωί, επίσης υπάρχει οίδημα το οποίο αυξάνει την δυσκαμψία του ισχίου. Ο ακτινοβολών πόνος ο οποίος σχετίζεται με την αρθρίτιδα του ισχίου εντοπίζεται στην περιοχή των γλουτιαίων και στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου ή στην βουβωνική περιοχή.

Μερικές φορές μπορεί ο πόνος να αντανακλά στο γόνατο. Τα συμπτώματα επηρεάζονται από τον καιρό, για αυτό συχνά οι ασθενείς παραπονιούνται για αύξηση των συμπτωμάτων όταν ο καιρός γίνει κρύος. Τέλος, σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει μυϊκή ατροφία (κυρίως των γλουτιαίων μυών) και παραμόρφωση της άρθρωσης.

Παράγοντες ανάπτυξης αρθρίτιδας ισχίου

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες οι οποίοι ευθύνονται για την ανάπτυξη της αρθρίτιδας του ισχίου.
Μερικοί από αυτούς είναι :

• Ηλικία ( > 50)
• Υπέρβαροι ασθενείς
• Γενετική προδιάθεση
• Ιστορικό τραυματισμού στη άρθρωση του ισχίου
• Ανισοσκελία
• Κακή εμβιομηχανική της άρθρωσης
• Υπερβολική η ακατάλληλη άσκηση

Διάγνωση της αρθρίτιδας του ισχίου

Η υποκειμενική (λήψη ιστορικού) και η αντικειμενική (κλινική εξέταση) αξιολόγηση είναι επαρκείς για να οδηγήσουν τον φυσικοθεραπευτή στη διάγνωση της αρθρίτιδας του ισχίου. Επιπλέον εξετάσεις όπως ακτινογραφίες επιβεβαιώνουν την βλάβη και προσδιορίζουν τον ακριβή βαθμό της εκφύλισης.

Θεραπεία της αρθρίτιδας του ισχίου

Αν και λίγα μπορούν να γίνουν για να αντιστραφούν οι εκφυλιστικές αλλαγές σε ένα οστεοαρθριτικό ισχίο, οι ασθενείς μπορούν να παραμείνουν δραστήριοι και με ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα με την εφαρμογή μικρών προσαρμογών στις δραστηριότητές τους, τις οποίες θα τους προτείνει ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής.

Ο στόχος της θεραπείας είναι ο ασθενής να παραμείνει δραστήριος χωρίς να αυξάνονται τα συμπτώματα ή να εξελίσσεται η πάθηση του.
Οι περισσότεροι ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου ελέγχουν ικανοποιητικά την πάθηση με την κατάλληλη φυσιοθεραπεία. Ο βαθμός επιτυχίας της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την συνεργασία του ασθενή με τον φυσιοθεραπευτή.

Πολύ βασικό είναι η αποφυγή των δραστηριοτήτων που αναπαράγουν τα συμπτώματα. Αυτό βοηθά τον οργανισμό να επουλώσει του τραυματισμένους ιστούς. Έτσι, θα πρέπει να αποφεύγονται η παρατεταμένη ορθοστασία, το πολύωρο περπάτημα και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα κατά την οποία φορτίζεται το ισχίο. Καλό είναι να υπάρχουν διαλείμματα ξεκούρασης σε τακτικά χρονικά διαστήματα για να ελέγχονται όσο καλύτερα τα συμπτώματα. Αγνοώντας τα συμπτώματα και συνεχίζοντας την πλήρη δραστηριότητα οδηγούμαστε σε φτωχά θεραπευτικά αποτελέσματα και επιδεινώνουμε τη χρονίζουσα κατάσταση.

Ταυτόχρονα με τις παραπάνω οδηγίες πρέπει να κρατάμε το σώμα μας όσο το δυνατόν πιο ενεργό με δραστηριότητες οι οποίες δεν αυξάνουν τα συμπτώματα. Γι’ αυτό το λόγο προτείνονται το κολύμπι, η υδροθεραπεία και το ποδήλατο.

Τέλος, πολύ βασικό είναι οι ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα βελτίωσης της ελαστικότητας και της δύναμης των μυών του ισχίου για να διατηρείται η σωστή λειτουργία της άρθρωσηςΦυσικοθεραπεία και αποκατάσταση της αρθρίτιδας του ισχίου

Η φυσικοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας στην αρθρίτιδα του ισχίου όχι μόνο για την μείωση των συμπτωμάτων αλλά και για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ασθενή. Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει :

• Τεχνική μαλακών μορίων (μάλαξη)
• Ηλεκτροθεραπεία
• Αρθρική κινητοποίηση ( manual therapy)
• Taping
• Παγοθεραπεία ή θερμοθεραπεία
• Πρόγραμμα ασκήσεων βελτίωσης της δύναμης, της ελαστικότητας και της ισορροπίας
• Εκπαίδευση λειτουργικών κινητικών προτύπων
• Βελονισμός (Ηλεκτροβελονισμός ριζιτική νευροτροποποίηση. Σωματοβελονισμός στην πάσχουσα περιοχή)